Welkom aan alle mensen met een warm hart voor arme en verwaarloosde kinderen waar ook ter wereld.

Wij zijn Rudi en Monique Jacops, ons hart gaat uit naar arme en verwaarloosde kinderen in de wereld, in 2010 zijn we op bezoek geweest in L.W.V, Indonesie een dorp in het midden van de jungle, daar worden arme , verwaarloosde, misbruikte en weeskinderen opgevangen.

Hier krijgen ze eten, onderdak scholing en leren ze wat liefde voor elkaar betekend.

Dit heeft ons echt geraakt, daarom hebben we in 2012 alles verkocht en zijn een jaar gaan helpen als vrijwilligers in Borneo.

Waar we nu zijn en wat we aan het doen zijn leest u in onze blog.

Hoe dit avontuur begon en verder gaat, leest u verder in deze blog.

kerst 2012 in Borneo

Kerst in Borneo <--------> kerst in Nederland.


Kerst is overal een feest, dat is een feit, maar verschil is er wel, het valt wel op dat er zoveel verschillende traditie,s zijn.
*Eerst is er de sfeer, in Nederland begint dit al begin november, de winkels komen vol te liggen met eten en al wat er bij komt.
*In Borneo, ja als je in het eerste grote stadje komt, merk je helemaal niets van kerstsfeer, met veel moeite kan je hier of daar wel ontdekken dat er iets van kerst aankomt.
Hier in het dorp is er de week voor kerst een tweetal kerstbomen verschenen, ja met lichtjes en kerstballetjes en al, ook zijn er een paar huisjes versiert, weliswaar met zelf gemaakte slingers maar toch.

En ja er is zelfs een echte kerststal, natuurlijk zonder dieren, want die zijn hun leven niet zeker, er zou zomaar een schaap of een kip kunnen verdwijnen in de maagjes van een paar kindertjes.
*Dan is er het weer, kerst met 30 graden moet je meemaken om dit te begrijpen, je verwacht kou en sneeuw en krijgt zon en warmte en regen.
*Eten in overvloed, in Nederland veel eten pijnlijke magen en veel vettigheid.
*Hier rijst genoeg en een heerlijke maaltijd voor Indonesische normen, vergelijken gaan we maar niet doen.

 

* En ja hoor zelfs hier kennen ze stille nacht heilige nacht, met het enige verschil de woorden zijn een beetje Indonesisch. Toen dit lied gezongen werd, werden er wel wat traantjes weggepinkt, het gemis van ouders en kinderen is dan wel heel dichtbij.
*Kerstnachtdienst begint hier wel om 7 uur en is op zijn zachts gezegd redelijk uitbundig, kijk maar naar het filmpje.


*De volgende traditie, een dag voor kerst hebben ze twee kale boomstammen in de grond gezet (1 voor de jongens en 1 voor de meisjes) met bovenin een heleboel pakjes vastgebonden met een touwtje.
De bedoeling is om op die paal te klimmen en de pakjes eruit te halen.
Maar het zou Indonesiƫ niet zijn om het zo makkelijk te maken, ze smeren die palen in met gebruikte olie van de auto's.
*Oud en nieuw, het grote verschil is dat het hier 6 uur vroeger gevierd wordt, dus wij slapen al wanneer in het westen de champagne rijkelijk vloeit, trouwens champagne is hier wel een blikje cola.
Wel is er wat vuurwerk gezien in de buurt, maar de beste wensen worden al voor tien uur al gegeven, omdat de kinderen moeten slapen voor het zover is.

Rudi&Monique <><


2 opmerkingen:

  1. Wow, wat een bijzonderheden weer allemaal. Heel leuk om een beetje te kunne meeleven... Moon, je ziet er wel een beetje 'smalletjes' uit in het gezicht. Wel goed eten he (zo mogelijk) Lieve groeten, Arnoud

    Ook aan Rudi (ps. stuurde van de week nog een What's Appje)

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Eten lukt jullie zo te zien in de laatste blog (Ayam) heel erg goed. Wat een feestje daar zeg. Brengt hele leuke herinneringen boven. Ga zo door. Ik bewonder jullie echt om je geloof, doorzettend vermogen en aanpassingsvermogen. De 'markt' hier in Nederland is ingestort, dus.... tot snel (nee hoor grapje... Ikzelf heb te veel verplichtingen.

    BeantwoordenVerwijderen