Wat doen we bij Lobmakandra.

Lob Makandra is in het Nederlandse ''heb elkaar lief''.
Lob Makandra wil naastenliefde tonen en andere aanmoedigen en faciliteren om hetzelfde te doen.
Dat is het idee achter Lob Makandra, samen werken aan maatschappelijke verbetering in Suriname.
En daar mogen wij een klein deeltje aan meewerken.

Een project waar we aan meegeholpen hebben is b.v. de bibliotheek.
Het stond al langer op het verlanglijstje van Lob Makandra om een bibliotheek te openen.
Er zijn nog veel mensen in de buurt die nog niet zo goed kunnen lezen en schrijven. Door middel van boeken te lezen, ieder op zijn eigen niveau willen ze mensen de gelegenheid geven om hun kennis en leesvaardigheid te verbeteren, maar ook door christelijke boeken mensen kennis te laten maken met het christelijke geloof.
Toen we hier net waren moest er nog veel gebeuren aan de bibliotheek, boeken hadden ze gekregen vanuit Nederland, maar met een hele laag stof erop. Dus de boeken hebben we samen met vier vrijwilligers uit Nederland schoongemaakt en in de boekenkasten gezet.
Dan nog wanden dichtmaken, schuifwanden zetten, schilderen en na een paar weken samen werken was het zover, de bibliotheek kon open.

Deze foto's zijn van de opening van de bibliotheek, het is een heel feestje geworden.

Hier heb je een goed beeld van hoe het is geworden.

Ook begeleid een gezin met een gehandicapt kind Mario, waar ze haar handen vol heeft aan tips geven hoe de ouders de verzorging het beste kunnen aanpakken.
Deze jongen van 21 jaar is meervoudig gehandicapt, hij was een gezond jongetje toen hij geboren werd maar door een hersenvliesontsteking is hij gehandicapt geworden
Ik heb enorm veel respect voor deze mensen, die er voor gekozen hebben om hun gehandicapte zoon zo lang mogelijk zelf te verzorgen!
De omstandigheden zijn echt niet best, ze hebben een klein badkamertje, en hebben geen til apparatuur, ze tillen hem dus op om naar de badkamer te brengen, en wassen hem daar op de grond, onvoorstelbaar zwaar dus.
Mijn voorstel aan deze mensen was om de badkamer aan te passen, zodat er eventueel een rijdende po stoel in zou kunnen, zodat ze Mario niet meer op de grond hoeven te wassen.
Rudi is even gaan kijken en heeft geconstateerd dat er met een paar aanpassingen het best te doen moet zijn!
Alleen wat altijd het probleem is, is dat deze mensen het financieel niet breed hebben, dus proberen we samen met stichting Romario een oplossing te bedenken!
Nu is het zo dat er ook een stichting voor Mario is opgezet in nederland door twee vrouwen die ook zich 7 weken hebben ingezet voor hun!
Voor meer info kunt u lezen www.stichtingromario.nl

Monique met Mario en zijn moeder.

Ook helpt Monique, Bitra met tips en raad geven. Bitra is een hindoestaanse vrouw, ze kan niet lezen en schrijven, ze is nog nooit naar school geweest!
 Bitra is een lieve schoonmaakster, die alle huizen en lokalen schoonmaakt op Lob Makandra.
Aangezien ze niet kan lezen, heb ik een schema voor haar gemaakt met foto,s zodat ze kan zien wat ze, en hoe ze kan schoonmaken.
Onder tussen praat ik met haar over haar geloof en mijn geloof, een tijdje terug had ze het erg moeilijk, na een tijdje met haar gepraat te hebben, en getroost te hebben, heb ik voor haar mogen bidden, ze vond het fijn en gaf me een brasa (knuffel)!
Zo heb ik nu een paar keer voor haar mogen bidden en vertel haar veel over wat er in de bijbel staat!
Ze kan niet de bijbel lezen dus zijn nu aan het nadenken of we niet iets voor haar kunnen kopen zodat ze het misschien kan horen, als dat hier te koop is!
Grappig want ze vertelt nu iedereen dat ik haar vriendin ben, en nodigt ons steeds uit om te komen eten, wat we dus ook een keertje gedaan heb en natuurlijk had ze roti voor ons gemaakt.

Monique samen met Bitra.

Wat ik ook nog doe een paar uurtjes is een aantal kleuters bij de dagopvang spelenderwijs Nederlandse woordjes leren, kinderen spreken vaak alleen Surinaams, maar krijgen onderwijs in het Nederlands, soms hebben we grootste pret, het is erg leuk om te doen.

Ik (Rudi) helpt een dag in de week bij de bouwsteen.
Dit is een organisatie die niet op Lob makandra gevestigd is.
Hier wordt een opleiding gegeven aan dropouts, deze jongens die aan de rand van de maatschappij staan krijgen een soort laatste kans om een goede opleiding te krijgen.
Met deze opleiding hebben ze een grote kans op een goede baan en een volwaardig leven en de meeste komen op het juiste pad terecht.
Hier geef ik aan de jongens les in metselen en al wat erbij komt kijken.
Deze jongens zijn in principe dezelfde jongens als in Nederland, ze zijn met dezelfde dingen bezig, hebben dezelfde zorgen enz..
Toch merk je ook dat er een cultuurverschil is, maar als je daar rekening mee houd is het best leuk om te doen en ben ik weeral een ervaring rijker.
Meer weten over de bouwsteen kijk op www.adopteereendropout.nl
Verder ben ik aan het klussen en doe allerlei hand en spandiensten.

Zo alweer genoeg voor deze blog, volgende keer meer.

Rudi & Monique <><

De Awari's ?

Nu we hier op Lob Makandra zijn, keert de rust weer een beetje terug, en proberen we opnieuw ons plekje te vinden
We hebben wat lastige weken achter de rug, maar willen er ook hier weer volledig voor gaan, het is weer opnieuw beginnen, maar langzaam aan lukt dat weer aardig!
We geloven dat we ook hier, niet voor niets zijn!!

We wonen nu in een gastenverblijf, waar we een slaapkamer hebben en als er meer gasten zijn een gezamenlijke woonkamer, wc en een douche met alleen maar koud water.

Gelukkig zijn er nu niet veel gasten, dus hebben we het voorlopig rustig.
Er is geen airco, dus het is puffen, de temperatuur kan behoorlijk oplopen als de zon op het dak staat en met alleen een windmolen ..........

We maken hier heel wat mee, een paar anekdotes,

Laatst gingen we een broodje halen in een soort snackbar, een oude man die op een stoel zit waar de vloer onder zijn voeten al helemaal afgesleten is ( we denken dat hij er al heel wat jaren zit ) vraagt:
wat wil je?
We kijken op een grote menukaart op de muur en vragen een broodje kaas....... hebben we niet, krijgen we te horen mmmm een broodje worst dan, hebben we niet zegt hij weer mmm ...een ander broodje maakt niet uit met wat? Hebben we niet was weer het antwoord euhh wat heb je dan wel was onze vraag?
Kijk maar op de menukaart was weer het antwoord, frustrerend nee hoor alleen doorvragen tot ze wel iets hebben!!!
(we hadden even het gevoel dat we bij andre van duin in de buurtsuper waren beland hihi)

Bij de dokter, geen afspraak maken gewoon erheen gaan en wachten tot je aan de beurt bent, 1 uur 2 uren of langer geen probleem gewoon wachten.
Een computer hebben ze niet, alles gaat gewoon in een schrift, trouwens als je ergens iets vraagt krijg je vaak het antwoord eventjes wachten.
Geduld hebben leer je hier wel.
Maar de dokters hebben hier wel tijd voor je!
We gingen weg en vroegen aan de dokter wat kost ons dit, toen zei de dokter 'je hoeft niets te betalen, maar als je aan mij denkt mag je voor mij bidden!'
Onze mond viel open, dat hebben we nog nooit meegemaakt, en natuurlijk hebben we voor deze arts gebeden !!

Met de taxi weg geweest, meneer hoeveel kost het? 12 SRD (Surinaamse dollar) meneer, twaalf dat is veel! normaal is het maar 11 SRD dat wil ik betalen. Nee geef maar 10 SRD dan, ik wil 11 SRD geven, nee ik wil 10 SRD ok dan 10 SRD begrijp jij het nog, ik niet.
Trouwens 1 SRD is 22 eurocent, dus waar hebben we het eigenlijk over.

Oja, de awari's, we wonen boven naast onze buren Eddy en Jennifer, we hebben een gezamenlijk terras.
Op een nacht zagen ze een awari die een lepel kwam halen en de lepel ( waarom een lepel, geen idee) mee nam naar zijn hol.
Dat hol is tussen het plafond en de houten vloer, niet bij te komen.
Rudi kan jij iets doen om die awari's te vangen was de vraag? Tja hoe ziet dat beest eruit en hoe groot is dat dier dan ?
Een soort stinkdier met een rattenstaart??? Nooit gezien dacht ik.
Dus een beest vangen die ik nog nooit gezien had, dat was de opdracht.
Dan maar een val gemaakt die ik dacht dat het groot genoeg moest zijn, een stukje brood erin en afwachten maar.

En ja hoor de volgende morgen een awari gevangen!!

Na overleg met Surinaamse mensen, die de beestjes liever dood zien dan levend, hebben we toch besloten om ze een eind verderop vrij te zetten in een bos!

Intussen hebben we al 5 awari's gevangen en 2 katten, wie weet wat vangen we nog allemaal, ze zijn blij dat ze er vanaf zijn, omdat deze beesten als ze in het nauw zijn behoorlijk kunnen bijten, kijk maar eens naar die tanden.

en ze laten in de keukenkastjes hun behoefte achter wat behoorlijk stinkt dus!
Maar het viel op dat het kleine awari's zijn die we vangen, dus moeder en vader awari moeten hier nog ergens rondhangen.

Op een morgen kijken we uit ons raam en zien we moeder awari langs huppelen, een monster bijna zo groot als een kat, oei moet ik dat beest nog vangen, is mijn val wel groot genoeg?
Als je zo een beest s'nachts tegenkomt, krijg je de schrik van je leven.
Maar het is een uitdaging om dit monster te vangen, dus zullen we het blijven proberen.

Rudi & Monique <><

Roerige tijden

Het heeft wat langer geduurd dan normaal om een nieuwe blog te plaatsen, maar er is dan wel wat veranderd in onze situatie.

We zijn nu acht weken in Suriname. Na een hartelijke ontvangst zijn we gestart met de werkzaamheden als gastouders voor een groep kwetsbare jongeren. Ondanks enkele lichtpuntjes werd de situatie door weerstand ter plaatse helaas te zwaar.

Als er iemand hier meer uitleg over wil, mag je altijd contact met ons opnemen!

Na intensief overleg met Stichting Koningskind en gebed hebben we besloten om zich bij een ander project in te zetten voor Gods Koninkrijk, namelijk Lob Makandra.

Lob Makandra is een project dat zich richt op het ondersteunen van kinderen uit één van de grootste achterstandswijken in Suriname (Sunny Point). Op basis van naastenliefde worden zij geholpen met onderwijs en opvoeding, ongeacht de religieuze en/ of etnische achtergrond (zie www.lobmakandra.com). 

We zullen zich onder andere gaan inzetten voor (gehandicapte) kinderen, dropouts, buurtjongeren, het inrichten van een bibliotheek en andere hand en spandiensten.

Hierover later meer.

De verandering van project heeft tot gevolg dat we meer kosten hebben voor levensonderhoud. Het betreft ca. 150 euro per maand. Wij danken u voor u steun en bijdrage,

Het verblijf bij Lob Makandra betekent ook een andere bankrekening. Vanaf heden verzoeken wij uw giften over te maken op PG Immanuël te Haarlem (ANBI):NL69ABNA0447020811 o.v.v. Suriname Rudi & Monique

Dus hebben we roerige tijden achter de rug, maar zien uit wat er de komende maanden gaan beleven.

We zijn nu op een andere locatie, maar onze missie blijft dezelfde, kansarme kinderen een kans geven.

We hebben alvast enkele mooie foto's verzameld.

Als we uit ons raam kijken kunnen we bijna kokosnoten plukken! Helaas kunnen we ze niet eten.

Rudi & Monique <><