De jongens van het KONINGSHUIS.

Zo wat gaan deze maanden snel, en wat een voorbereidingen die we opnieuw moeten doen voor jawel onze missie naar Suriname!!

Sommige mensen hebben ons gevraagd, of we weer gaan werken, maar nu denken we, daar hadden we dus echt geen tijd voor gehad, er komt zoveel bij kijken!

Even een greep wat we in deze maanden aan het doen zijn,

• onze sponsors bezoeken
• nieuwe contacten leggen
• nieuw thuisfrontteam samenstellen
• vergaderingen, gesprekken met mensen die betrokken willen zijn bij onze missie
• tijd voor familie zowel in Belgie als in Nederland
• sponsorbrief ontwerpen.
• presentatie maken,
• uitzoeken hoe het zit met visum.
• toeristenkaart halen voor Suriname. 
• weer inentingen, we dachten dat we alles wel gehad hadden, maar ze (GGD) hebben toch nog iets gevonden.
• dokter, fysio, dermatoloog bezoeken enz 
• vliegtickets regelen.
• verzekeringen weer eens doorspitten.
• bezoek van presentatie Borneo in Utrecht.
• deze blog schrijven.
• mensen bezoeken waar we in Suriname mee gaan samenwerken.
• en dan nog de dagelijkse dingen die er bij komen.

Maar we willen niet klagen, we doen het graag en we zijn lekker bezig.

Begin januari zullen we vertrekken naar Suriname, daar aan de rand van Paramaribo staat het koningshuis. Daar zullen we een aantal kansarme kinderen gaan begeleiden, met verschillende achtergronden.

Dit gaan we doen in samenwerking met stichting koningskind

Stichting koningskind is een christelijke organisatie met als doel het opvangen, begeleiden en opvoeding van kansarme en weeskinderen in Suriname.

In Suriname wonen er vele lieve kinderen die vaak onder erbarmelijke situaties leven. Voor een paar van hen heeft stichting koningskind een thuis gecreëerd. zij hadden dringend opvang, begeleiding, onderwijs en bovenal (ouder-) liefde nodig.

Voor meer informatie over stichting koningskind www.koningskind.org 

Hier is een foto van een paar jongens van het koningshuis.

Het zijn tot nog toe allemaal jongens dus ik ( Monique) zit goed want er zijn genoeg mannen die me kunnen beschermen !!

Stiekum zou ik het natuurlijk leuk vinden als er een paar meisjes bij zouden zijn, maar wat niet is kan nog komen!

Voor deze jongens gaan we de komende tijd zorgen, eigenlijk moeten we gewoon onszelf zijn dat is makkelijk. Ze beoefenen verschillende sporten voetbal, judo, en dansen graag, d.w.z. dat we moeten uitkijken met die judo mannen, voor we het weten liggen we met een heupworp op de grond.

Maar dat is nog niet alles, we gaan ook kijken wat we kunnen doen voor kansarme kinderen in de buurt, misschien kunnen we voor hen ook iets betekenen.

Want zeg nu zelf, zou je deze kinderen in de steek kunnen laten als ze in nood zijn?

 

Nu, wij willen er alles aan doen om toch een paar van deze kinderen te helpen, helpt u mee?

Rudi & Monique <><

Mijn (schoon) moeder.

Wie het voorrecht heeft om nog een (schoon)moeder te hebben zal mij heel goed kunnen begrijpen.
Na een maandje Hoofddorp met schoonmoeder/vader die ons zoveel verwend hebben.
Mijn schoonouders die ook mij in het hart gesloten hebben (alhoewel dit niet iedereen kan zeggen) en die voor Monique altijd bezorgde ouders zijn geweest.
En een maandje Haarlem met de Weavers zijn we uiteindelijk aanbeland in Nijlen ( Belgie )
Hier wonen we voor een drietal weken in het huis van mijn broer.
Dit huis staat naast/tegen het huis van mijn moeder.
Dus het voelt als thuiskomen, het huisje waar ik grootgebracht ben en mijn kinderjaren heb doorgebracht.
De buurt de mensen en de huizen zijn wel wat veranderd, maar toch kom ik nog veel dezelfde dingen tegen.
Een boom die nog voor de deur staat, waarvan ik mij herinner dat ik er talloze malen heb ingekropen.
Het paadje waar ik honderden keren naar het water heb gewandeld met mijn vroegere hond.
De vloer en plafonds die ik in mijn jonge jaren nog gelegd heb, in het bad gaan die ik nog geplaatst heb met alle tegeltjes tegen de muur, nostalgie noemen ze dat.

Dan herinner ik mij weer dat mijn kinderjaren onbezorgd waren, alleen maar leuke dingen doen en veel spelen.
Mijn moeder die niet veel veranderd is, de zorgzaamheid die ze heeft over mij is nog steeds hetzelfde.

Als ik er zo over denk, heb ik wel de beste moeder van de hele wereld.
Waarschijnlijk denk iedereen dat van zijn eigen moeder.

Maar toch zijn er vele kinderen die helemaal geen moeder of vader meer hebben, of waarvan de ouders helemaal niet omkijken naar hun kinderen.
Hoe moet dat zijn om op te groeien met het idee 'mijn ouders willen me niet'
Dit raakt ons, daarom willen we kansarme kinderen helpen, die ook niet een voorrecht hebben om zo'n moeder te hebben zoals wij.

Gelukkig hebben onze eigen kids ook het voorrecht, liefde te ontvangen van hun eigen ouders, maar er zijn ook zoveel kinderen die dat niet kunnen zeggen.

Daarom hebben we besloten om die kinderen te helpen, we kunnen ze natuurlijk niet allemaal helpen, maar elk kind die we ouderliefde kunnen geven is er eentje.

De meeste hadden het al geraden waar we heen gaan, het is Suriname, eigenlijk nog steeds een ontwikkelingsland met vele kinderen die onze ouderliefde zeker kunnen gebruiken.

Wat gaan we daar gaan doen, dat hoor je de volgende keer.

Nu nog even genieten van het opa zijn voor de derde keer, Eefke ik wens je alle zegeningen en veel geluk toe in jou leven.

Rudi & Monique <><