Welkom aan alle mensen met een warm hart voor arme en verwaarloosde kinderen waar ook ter wereld.

Wij zijn Rudi en Monique Jacops, ons hart gaat uit naar arme en verwaarloosde kinderen in de wereld, in 2010 zijn we op bezoek geweest in L.W.V, Indonesie een dorp in het midden van de jungle, daar worden arme , verwaarloosde, misbruikte en weeskinderen opgevangen.

Hier krijgen ze eten, onderdak scholing en leren ze wat liefde voor elkaar betekend.

Dit heeft ons echt geraakt, daarom hebben we in 2012 alles verkocht en zijn een jaar gaan helpen als vrijwilligers in Borneo.

Waar we nu zijn en wat we aan het doen zijn leest u in onze blog.

Hoe dit avontuur begon en verder gaat, leest u verder in deze blog.

Water !!

Nog een keer,

Aangezien de vorige keer de filmpjes niet te zien waren (waarschijnlijk weer het slechte internet), proberen we het nog een keer.
Ze zijn zo leuk, dat we dit jullie niet willen onthouden.
Weet je nog van de vorige blog, het ging over de keukenmeisjes, en hoe druk het soms kan zijn in de met het bereiden van het eten.
Als het deze keer niet lukt, moeten jullie maar een afspraak maken als we weer terug (thuis) zijn. 
Kunnen we onder het genot van een bakje koffie alles nog eens bekijken.





Water!!


Voor diegene die nog nooit naar een tropen land zijn geweest, zullen dit niet zo begrijpen, water is hier als goud.
Water is zo belangrijk dat het de waarde van goud heeft en meer zelfs.
Als je geen water hebt maar veel goud kan je niet overleven, maar als je geen goud hebt en wel water red je het toch nog.
We moeten hier veel drinken om al dat zweet terug bij te tanken, soms doen we dat niet genoeg, dan voelen we dat als we hoofdpijn krijgen, dan weten we dat we meer moeten drinken.
Aangezien het hier niet gaat als in de westerse landen, waar het water zomaar via de waterleiding het huis binnen komt.
Dit besef je niet als westerling, maar dat is echt een luxe, altijd schoon water uit de kraan.
Hier hebben we twee soorten water, drinkwater en rivierwater.
Drinkwater is regenwater dat opgevangen wordt in grote waterputten, en daarna gefilterd wordt.
Dit water gebruiken we dan ook alleen als drinkwater, want als het een tijd niet regent kan het voorkomen dat het drinkwater opraakt.
Dit betekend dan dat er flessen water gekocht moet worden in het dichts bij zijnde dorp voor een heleboel mensen, als er dan al water is.
Gelukkig komt dit zelden voor en regent het meestal voldoende om de putten te vullen.
Maar als het regent komt het met bakken uit de lucht, er kan op korte tijd zeer veel regen vallen.
Nadeel van de regen zijn de wegen, die worden modderig en spoelen helemaal weg.
Op het volgende filmpje kan je zien wat ik bedoel.


Nog een tropische bui op het volgende filmpje




Leuk is wel, als er een regenbui valt, de temperatuur een beetje minder wordt.
Een beetje minder dan spreken we nog wel altijd over een plus minus 28 graden, dit lijkt nog veel maar voor ons is het aangenaam om iets minder warm te hebben.
Als het regent dan kunnen de kinderen hun plezier niet op, douchen met regenwater is niet zo normaal hier, maar daarover later meer.
Als het regent gaan ze helemaal uit hun dak, spelen met water is ook voor deze kinderen een zeer leuke bezigheid.
Op het volgend filmpje zie je het op bewegende beelden hoe het er aan toe gaat, anders kan je toch geen goed beeld vormen over wat wij hier voor onze ogen zien.






Ook wij ervaren hoe leuk het is om met water te spelen, zeker met deze hoge temperaturen.





Deze grote buizen zijn overlopen van een waterput, als die vol is, spuit het water door de gaten naar buiten, dit vinden de meiden maar al te leuk om hier onder te liggen en hun haren te wassen.





Samen in de goot liggen, hoe gezellig kan het zijn, als je dat in Nederland doet, ben je niet goed bezig!!


Dan hebben we nog het rivierwater, dit gebruiken we om te douchen, te wassen en om de wc door te spoelen.

Dit wordt zo uit de rivier gehaald en met een beetje filtering komt het uit onze douchekranen.
Normaal gezien is het redelijk schoon, een klein beetje bruin in het water zie je toch niet zo, we krijgen er een lekker bruin kleurtje van zonder in de zon te zitten.
Maar soms als het hard regent of er iets stuk gaat, dan wordt het water zo vies en bruin dat het echt niet gezond meer is om hiermee een douch te nemen, ik denk dat we er dan volledig bruin zouden onderuit komen.
Als het geregend heeft is het ook niet aan te raden om de was te doen, dan komt het er met bruine vlekken uit die je er niet meer uit krijgt, dus zit er niets anders op dan te wachten op beter weer.
Ook de wc doorspoelen is ook niet echt schoon meer.




Intussen nog een  goede drietal maanden, we zien er al naar uit om onze kinderen en familie weer te zien.
............maar daarna wat dan, wat gaan we doen? waar gaan we wonen? werken en huisje boompje beestje? terugkomen naar Borneo?of ergens anders verder gaan met ons avontuur?

We weten het nog niet, maar spannend is het wel.

Op de volgende foto proberen we iets te zien van de toekomst, wat het gaat worden weten we nog niet, maar als het zo mooi wordt als dit uitzicht dan zitten we zeker goed.



Rudi & Monique <><


Drukte in de keuken.


Elke dag eten koken voor een paar honderd mensen is niet makkelijk.

Elke dag, dan bedoel ik drie keer per dag zorgen dat er precies op de juiste tijd alles op tafels staat.
Alles, dat is meestal rijst, soms patat voor de westerse mensen, de kinderen lusten dit niet echt. 
Een mix van groente, soms een banaantje (de bananen zijn hier zeer lekker zo vers van de boom, maar ze zijn wel klein) soms papaja, soms tempƩ, op maandag vis, op donderdag kip en kannen met water.
En natuurlijk stoelen en tafels en borden en bekers en bestek, dat is een vork en een lepel, we eten hier met een lepel.
Toen we hier net waren was dat wel een beetje raar om met een lepel te eten, maar alles went en nu denken we, als we terug in Nederland zijn, we ook wel met een lepel willen eten.
Dus als je ons ooit patat met een lepel ziet eten weet je waar dat vandaan komt.
Ik moet wel even kwijt waarom ze hier met een lepel eten, dit komt omdat er snel gegeten wordt, binnen vijf minuten zijn de eerste al klaar en willen van tafel.
Dus met een lepel gaat het sneller vooruit.
Wachten tot iedereen klaar is met eten is er ook niet bij.
Als er westerse bezoekers komen, die nog niet gewend zijn om snel te eten, zijn ze zo verbaast dat zonder dat ze het beseffen, alleen aan tafel zitten en de tafel al helemaal leeg is, zoals onderstaande foto laat zien. Deze bezoekster wil wel anoniem blijven.


Na het eten gaan alle lege borden naar buiten om af te wassen, dit afwassen gebeurt beurtelings per groep.


Dit is een drukte van belang, iedereen loopt door elkaar en doet wat, hoe ze afspreken wie wat doet is een raadsel, maar het resultaat is dat er een kwartier later alles afgewassen en op zijn plaats staat.


Dit gaat ook met het eten bereiden zo, elke dag denk ik, het eten komt nooit op tijd klaar.
De eerste meisjes beginnen al om drie uur in de nacht met koken, aangezien onze kamer naast de keuken is, en alles open is, is het een lawaai van jewelste, dan gaan bij ons de oordoppen in!!

Als ik de drukte in de keuken zie, ben ik elke keer weer verbaast dat het goed komt.
Maar iedereen heeft z,n eigen taken, de ene kookt, de ander maakt groenten schoon, weer een ander doet de afwas, het loopt als een gesmeerde trein !!
Geweldig wat ben ik trots op ze (het zijn tenslotte nog kinderen), dit zijn een paar van die kanjers.


Wat ze ook regelmatig doen is zingen, en wat klinkt dat mooi!


De kinderen lopen met grote messen rond, snijden alles in stukjes, koken met grote wokken en pannen.
En ja soms, soms snijd er eentje in haar vinger, maar in verhouding gebeurt er heel weinig.


Van de week was er een kompor (gasfornuis) kapot, er was een gas toevoerkraantje stuk.
Ik (Rudi)  probeerde dit te maken maar dit was niet makkelijk, dus duurde het een paar uurtjes, ik zag de paniek in de ogen van de meisjes, ze konden plots drie gasvuren niet meer gebruiken, waarschijnlijk zagen ze ook de paniek in mijn ogen.
Toen ik het kraantje terug plaatste stonden ze al met vuur achter mij om het aan te steken, oef net op tijd.
En dan aan tafel, met ongeveer driehonderd kinderen, de kinderen eten uit kommetjes, en wij de westerse eten van gewone borden!
De kinderen krijgen ander eten, wat erg pittig is , ze eten erg veel pepers en knoflook, dus veel te pittig voor ons.
Wij krijgen sausjes op tafel, om het toch een beetje op smaak te kunnen maken!
Bakjes op tafel waar we zelf van kunnen pakken dan even wachten nog even wachten tot iedereen alles heeft en dan mogen we gaan eten, het eten is dan wel afgekoeld, maar weet je, dat is nog wel lekker ook, het is hier al warm genoeg.
In de volgende twee filmpjes zie je hoe druk het kan zijn in de keuken.





Deze maand is het nog even rustig in ons dorpje, maar juni, juli en augustus wordt het zeer druk.
Dit komt o.a. omdat omdat er eind juli, een groot feest is, namelijk de opening van de school, een soort voortgezet onderwijs.
Toen we hier in september vorig jaar kwamen, stond er zo goed als niets op die plek.
Nu zijn er verschillende lokalen bijna klaar, dus bij de opening wordt het berendruk.
Foto's volgen als het zo ver is.
Nog een kleine drie weken en we moeten weer naar Kuching voor ons visum, de tijd gaat steeds sneller.

Rudi & Monique <><