Nog een maand en dan zijn we alweer een half jaar in Suriname, d.w.z. dat we dan terug naar Nederland komen.
In dat half jaar hebben we heel wat meegemaakt, we hebben de Surinaamse cultuur beter leren kennen.
Het sloffen van de ene plek naar de andere hebben we feilloos onder de knie, een uurtje wachten geen enkel probleem, met Chinese spullen werken, je weet dat het kapot gaat zodra je het in handen hebt.
Alles roest onder je handen vandaan, de kleine miertjes die elke keer weer in je koffie of drinken kruipen.
Het stroom en water wat regelmatig uitvalt, dus de fans die het niet doen, maar ook niet kunnen baden(Surinaams voor douchen)
Het altijd moe zijn, zelfs als je niets doet en lekker geslapen hebt.
De kakkerlakken die wegvluchten als je het licht aandoet en in de keukenkastjes wonen, we schrikken er zelfs niet meer van.
Voor je gaat slapen een half uurtje muggen jagen, tja dat hoort er bij en ja duizend keer gestoken worden zelfs dat word je gewoon.
De kikkers die in de avond een fluitconcert geven, ik zeg wel fluiten want kwaken doen ze hier niet.
Als je ergens loopt in het gras heb je al een gewoonte ontwikkeld om goed uit te kijken voor slangen, er zitten hier tenslotte giftige slangen zoals de Labaria kijk hieronder, waar je liever niet door gebeten wilt worden.
Maar boven alles is er de hitte en het zweten en sinds een paar dagen de stortbuien, want het is de regentijd.
Een mens zit toch wonderbaarlijk in elkaar, je past je overal aan in welke omstandigheden je ook zit.
Wat gaan we na Suriname doen? Een goede vraag waar we het antwoord nog niet van weten.
We hebben de laatste maanden net niet genoeg geld gehad om hier te overleven dus hebben we van ons spaargeld moeten bijleggen.
Dit betekend dat we niet meer een dergelijk werk kunnen blijven doen zoals we nu gedaan hebben, misschien krijgen we ooit nog eens de gelegenheid om kinderen of volwassenen waar dan ook te helpen.
Maar voorlopig zullen we terug onszelf moeten voorzien van een inkomen en werk gaan zoeken.
Op zich is dat geen probleem om weer te gaan werken, het probleem is werk vinden!
Ik (Rudi) ben daarom druk aan het solliciteren om weer in het onderwijs aan de slag te kunnen.
Maar solliciteren vanuit Suriname is niet echt handig maar wel mogelijk.
En aangezien alles mogelijk is voor wie geloofd moeten we dit in de handen van God leggen, alleen Hij kan voorzien in werk en inkomen en een woning niet te vergeten.
Dus het is weer spannend afwachten wat er komen gaat.
Als er iemand een tip heeft horen we het graag.
Rudi & Monique <><
In dat half jaar hebben we heel wat meegemaakt, we hebben de Surinaamse cultuur beter leren kennen.
Het sloffen van de ene plek naar de andere hebben we feilloos onder de knie, een uurtje wachten geen enkel probleem, met Chinese spullen werken, je weet dat het kapot gaat zodra je het in handen hebt.
Alles roest onder je handen vandaan, de kleine miertjes die elke keer weer in je koffie of drinken kruipen.
Het stroom en water wat regelmatig uitvalt, dus de fans die het niet doen, maar ook niet kunnen baden(Surinaams voor douchen)
Het altijd moe zijn, zelfs als je niets doet en lekker geslapen hebt.
De kakkerlakken die wegvluchten als je het licht aandoet en in de keukenkastjes wonen, we schrikken er zelfs niet meer van.
Voor je gaat slapen een half uurtje muggen jagen, tja dat hoort er bij en ja duizend keer gestoken worden zelfs dat word je gewoon.
De kikkers die in de avond een fluitconcert geven, ik zeg wel fluiten want kwaken doen ze hier niet.
Als je ergens loopt in het gras heb je al een gewoonte ontwikkeld om goed uit te kijken voor slangen, er zitten hier tenslotte giftige slangen zoals de Labaria kijk hieronder, waar je liever niet door gebeten wilt worden.
Het liefst hou ik het op vriendelijke slangen zoals hieronder.
Maar boven alles is er de hitte en het zweten en sinds een paar dagen de stortbuien, want het is de regentijd.
Een mens zit toch wonderbaarlijk in elkaar, je past je overal aan in welke omstandigheden je ook zit.
Wat gaan we na Suriname doen? Een goede vraag waar we het antwoord nog niet van weten.
We hebben de laatste maanden net niet genoeg geld gehad om hier te overleven dus hebben we van ons spaargeld moeten bijleggen.
Dit betekend dat we niet meer een dergelijk werk kunnen blijven doen zoals we nu gedaan hebben, misschien krijgen we ooit nog eens de gelegenheid om kinderen of volwassenen waar dan ook te helpen.
Maar voorlopig zullen we terug onszelf moeten voorzien van een inkomen en werk gaan zoeken.
Op zich is dat geen probleem om weer te gaan werken, het probleem is werk vinden!
Ik (Rudi) ben daarom druk aan het solliciteren om weer in het onderwijs aan de slag te kunnen.
Maar solliciteren vanuit Suriname is niet echt handig maar wel mogelijk.
En aangezien alles mogelijk is voor wie geloofd moeten we dit in de handen van God leggen, alleen Hij kan voorzien in werk en inkomen en een woning niet te vergeten.
Dus het is weer spannend afwachten wat er komen gaat.
Als er iemand een tip heeft horen we het graag.
Rudi & Monique <><
