Na een lange vlucht zijn we eindelijk terug in Nederland.
Gelukkig was het redelijk goed weer, dus was het niet verschrikkelijk koud zoals we verwacht hadden, maar aardig zomerweer.
Het weerzien van de familie was erg leuk, achteraf gezien leek het of we voor drie weken op vakantie geweest waren zo vertrouwd was het.
Het eerste wat opviel was het rechts rijden en de vele auto's en bijna geen brommertjes, geen kinderen die langs de weg spelen, geen kippen en honden op en naast de weg, alle wegen vlak en geen putten in de weg.
Wat een snelheid 130 km per uur over de snelweg, voor een gemiddelde Nederlander zijn deze dingen zo gewoon.
Dan de eerste Hollandse maaltijd, aardappel, gehaktbal en doperwtjes waaaauw wat was dat lekker en vettig.
De pijn in onze buik na elke maaltijd is na een week vettig eten eindelijk beter.
Dan de vla met slagroom tja wat moet je daar van zeggen, het lijkt allemaal heel normaal, maar ik kan jullie vertellen dat het een geweldige ervaring was.
Dan alle kennissen weerzien, het is allemaal zo vreemd en toch vertrouwd, er is niets veranderd, het leven is hier gewoon door gegaan zoals we het een jaar geleden achtergelaten hadden.
Alleen onze kleinkinderen weer zien was een verassing, toen we vertrokken konden ze nog niet goed lopen en praten en nu rennen, praten ze en zijn een stuk groter geworden.
Ook op bezoek geweest bij onze oude werkgevers die we vorig jaar verlaten hadden.
Ook dat was of we niet weg geweest waren, voor ons is er veel veranderd, maar de mensen hier zijn allemaal stil blijven staan, tenminste zo lijkt het voor ons.
Intussen kunnen we gewoon tv kijken en internetten zo veel we willen, de serie's kan je zo weer volgen, zelf de eindeloze reclame is nog even irritant.
We missen de kinderen in LWV wel, maar we weten wel dat ze in goede handen zijn bij de vele vrijwilligers daar.
Nu zijn we in afwachting wat komen gaat, we zijn benieuwd wat de toekomst brengen zal.
Rudi & Monique <><
Gelukkig was het redelijk goed weer, dus was het niet verschrikkelijk koud zoals we verwacht hadden, maar aardig zomerweer.
Het weerzien van de familie was erg leuk, achteraf gezien leek het of we voor drie weken op vakantie geweest waren zo vertrouwd was het.
Het eerste wat opviel was het rechts rijden en de vele auto's en bijna geen brommertjes, geen kinderen die langs de weg spelen, geen kippen en honden op en naast de weg, alle wegen vlak en geen putten in de weg.
Wat een snelheid 130 km per uur over de snelweg, voor een gemiddelde Nederlander zijn deze dingen zo gewoon.
Dan de eerste Hollandse maaltijd, aardappel, gehaktbal en doperwtjes waaaauw wat was dat lekker en vettig.
De pijn in onze buik na elke maaltijd is na een week vettig eten eindelijk beter.
Dan de vla met slagroom tja wat moet je daar van zeggen, het lijkt allemaal heel normaal, maar ik kan jullie vertellen dat het een geweldige ervaring was.
Dan alle kennissen weerzien, het is allemaal zo vreemd en toch vertrouwd, er is niets veranderd, het leven is hier gewoon door gegaan zoals we het een jaar geleden achtergelaten hadden.
Alleen onze kleinkinderen weer zien was een verassing, toen we vertrokken konden ze nog niet goed lopen en praten en nu rennen, praten ze en zijn een stuk groter geworden.
Ook op bezoek geweest bij onze oude werkgevers die we vorig jaar verlaten hadden.
Ook dat was of we niet weg geweest waren, voor ons is er veel veranderd, maar de mensen hier zijn allemaal stil blijven staan, tenminste zo lijkt het voor ons.
Intussen kunnen we gewoon tv kijken en internetten zo veel we willen, de serie's kan je zo weer volgen, zelf de eindeloze reclame is nog even irritant.
We missen de kinderen in LWV wel, maar we weten wel dat ze in goede handen zijn bij de vele vrijwilligers daar.
Nu zijn we in afwachting wat komen gaat, we zijn benieuwd wat de toekomst brengen zal.
Rudi & Monique <><
