Tidur uitspraak tidoer, een magisch woord lijkt wel. En dat klopt tidur betekend namelijk slapen.
Zoals jullie weten staan we hier om 5 uur op en gaan we om 21.00 uur slapen.
Slapen hier is anders als in het westen, we slapen hier sneller in en slapen dieper, dit komt omdat de warmte veel energie verbruikt.
Slapen kan je dan ook elk moment van de dag, ook de kinderen slapen door alles heen, op deze foto zie je een slaapkamer waarin een tiental kinderen slapen, ze hebben geen last van elkaar en slapen door alles heen.
Er zijn wel kinderen die een goed bed hebben, maar die toch liever op de grond slapen, omdat ze het zo gewend zijn in de dorpen waar ze vandaan komen.
Het is hier een gewoonte om als je een huis binnengaat, je schoenen of slippers uit te doen.
Dus er wordt altijd met bloten voeten binnen gelopen, dit is wel lekker fris zo op de tegelvloer.
Als we uit de eetzaal komen, kan het dus wel een keer gebeuren, dat er geknoeide rijst en of groente tussen je tenen zit.
Sommige kinderen lopen altijd op blote voeten, niet omdat ze geen slippers hebben, maar omdat ze dat zo gewoon zijn, maar als je hun voeten ziet zit er zoveel eelt aan dat ze een soort eeltschoenen hebben.
Dus met hun blote voeten werken, in de jungle lopen, voetballen, spelen, rennen is heel normaal.
Ook wij als we een zaal of huis binnengaan, zetten we netjes onze schoenen voor de deur, wel gebeurd het regelmatig dat we ze vergeten terug aan te doen bij het buitenkomen en dus soms gewoon onze slippers kwijt zijn.
Dan moeten we terugdenken waar ben ik overal binnen geweest en meestal staan ze trouw ergens aan een deur te wachten, tenminste als de honden er niet mee vandoor zijn, dan liggen ze ergens langs de weg in duizend stukjes.
Als er veel kinderen ergens binnen zijn, lijkt het wel op een slippertjeswinkel, kijk maar op de volgende foto's.
Maar als iedereen weer weg is vind elke slipper de juiste voeten terug, of het moet inderdaad een vergeten slipper zijn.
Deze week weer in Kuching, ja de twee maanden zijn alweer om. Het contrast is werkelijk groot.
Plotseling is er die consumptiemaatschappij, weer het kopen, kopen en nog eens kopen cultuur.
De vele grote winkelcentrums (mall) waar je alles kan vinden wat een mens maar wil.
De mensen zijn helemaal anders dan in Indonesië, het zijn hier vooral de chinezen die hier wonen, met een taaltje dat echt niet te verstaan is, het zou engels moeten zijn maar igou toeui thet zwtouen daar maak ik echt niet uit dat het " ik ga naar de stad betekend".
Wat behoorlijk opvalt is de ontzettend korte rokjes die ze hier aanhebben, en de verschillende haarkleuren en kapsels.
Winkelen doe je trouwens niet voor je plezier, het is verschrikkelijk koud hier in de winkelcentrums.
Ook voor de winkels die kostbare producten hebben, staat er een man met een geweer, weliswaar met een oud zwaar geweer, zoiets als op de kermis maar dan echter.
Het zou mij verbazen dat je daar nog een dief mee kan raken, maar blijkbaar toch voldoende om dieven af te schrikken.
Dan heb ik het nog niet over de taxi's waar je elke keer moet onderhandelen voor een goed prijsje en het verkeer met de vele brommers, maar dat is voor een andere keer maar weer.
Hierbij nog een grappig filmpje!
Rudi & Monique <><
Zoals jullie weten staan we hier om 5 uur op en gaan we om 21.00 uur slapen.
Slapen hier is anders als in het westen, we slapen hier sneller in en slapen dieper, dit komt omdat de warmte veel energie verbruikt.
Slapen kan je dan ook elk moment van de dag, ook de kinderen slapen door alles heen, op deze foto zie je een slaapkamer waarin een tiental kinderen slapen, ze hebben geen last van elkaar en slapen door alles heen.
Er zijn wel kinderen die een goed bed hebben, maar die toch liever op de grond slapen, omdat ze het zo gewend zijn in de dorpen waar ze vandaan komen.
Het is hier een gewoonte om als je een huis binnengaat, je schoenen of slippers uit te doen.
Dus er wordt altijd met bloten voeten binnen gelopen, dit is wel lekker fris zo op de tegelvloer.
Als we uit de eetzaal komen, kan het dus wel een keer gebeuren, dat er geknoeide rijst en of groente tussen je tenen zit.
Sommige kinderen lopen altijd op blote voeten, niet omdat ze geen slippers hebben, maar omdat ze dat zo gewoon zijn, maar als je hun voeten ziet zit er zoveel eelt aan dat ze een soort eeltschoenen hebben.
Dus met hun blote voeten werken, in de jungle lopen, voetballen, spelen, rennen is heel normaal.
Ook wij als we een zaal of huis binnengaan, zetten we netjes onze schoenen voor de deur, wel gebeurd het regelmatig dat we ze vergeten terug aan te doen bij het buitenkomen en dus soms gewoon onze slippers kwijt zijn.
Dan moeten we terugdenken waar ben ik overal binnen geweest en meestal staan ze trouw ergens aan een deur te wachten, tenminste als de honden er niet mee vandoor zijn, dan liggen ze ergens langs de weg in duizend stukjes.
Als er veel kinderen ergens binnen zijn, lijkt het wel op een slippertjeswinkel, kijk maar op de volgende foto's.
Maar als iedereen weer weg is vind elke slipper de juiste voeten terug, of het moet inderdaad een vergeten slipper zijn.
Deze week weer in Kuching, ja de twee maanden zijn alweer om. Het contrast is werkelijk groot.
Plotseling is er die consumptiemaatschappij, weer het kopen, kopen en nog eens kopen cultuur.
De vele grote winkelcentrums (mall) waar je alles kan vinden wat een mens maar wil.
De mensen zijn helemaal anders dan in Indonesië, het zijn hier vooral de chinezen die hier wonen, met een taaltje dat echt niet te verstaan is, het zou engels moeten zijn maar igou toeui thet zwtouen daar maak ik echt niet uit dat het " ik ga naar de stad betekend".
Wat behoorlijk opvalt is de ontzettend korte rokjes die ze hier aanhebben, en de verschillende haarkleuren en kapsels.
Winkelen doe je trouwens niet voor je plezier, het is verschrikkelijk koud hier in de winkelcentrums.
Ook voor de winkels die kostbare producten hebben, staat er een man met een geweer, weliswaar met een oud zwaar geweer, zoiets als op de kermis maar dan echter.
Het zou mij verbazen dat je daar nog een dief mee kan raken, maar blijkbaar toch voldoende om dieven af te schrikken.
Dan heb ik het nog niet over de taxi's waar je elke keer moet onderhandelen voor een goed prijsje en het verkeer met de vele brommers, maar dat is voor een andere keer maar weer.
Hierbij nog een grappig filmpje!
Rudi & Monique <><
