Deuren gesloten,


Het lijkt wel of de deuren voorlopig gesloten worden, geen oplossing voor het pensioen,en we krijgen geen toestemming om ons huis officieel te verhuren,en we hebben vanaf het begin gezegd we willen alles zo eerlijk mogelijk doen.
Maar wat nu??
Toch ontslag nemen ,huis verkopen, misschien toch naar Borneo vertrekken en daarna naar België??
Misschien een kortere tijd naar Borneo?
Gaat er toch nog een wonder gebeuren?
Voor nu even een time out en ogen en oren open houden.
We vertrouwen erop dat God het ons duidelijk gaat maken!

Struikelblok


Zou het pensioen nou ons struikelblok worden!!
School van Rudi kan dus eigenlijk niets voor ons betekenen,jammer want het zou echt niet verkeerd geweest zijn voor school zelf.
De crisis dat is dus ook in deze een groot probleem.
Maar is God niet groter dan de crisis!!
We hebben een groot wonder nodig.
Bidden jullie mee?

Onzekerheid.

Onzekerheid, dat is wat we nu meemaken, komt het in orde met het pensioengeld, kan er wat geregeld worden via school.
Er is een verzoek gedaan om een oplossing te bedenken voor het pensioen dat we moeten betalen als ik met onbetaald verlof ga. Hierop is het wachten op een antwoord, nu het een week vakantie is, zal het nog zeker een week duren voor ik antwoord krijg.
Onzekerheid, krijgen we toestemming om ons huis te verhuren voor de maanden dat we weg zijn en zo ja vinden we een huurder.
Onzekerheid, het werk van Monique moet nog toestemming geven, en daar hebben we ook nog het pensioengeld.
Onzekerheid kunnen we nu gaan, of moet alles alsnog afgeblazen worden, of moeten we op een later tijdstip gaan, of moeten we 4 of 5 maanden gaan, of moeten we alles verkopen en voorgoed gaan?
Maar we blijven goede hoop houden en blijven vertrouwen dat het goed gaat komen, we weten dat verschillende mensen achter ons staan.
Wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Rudi en Monique

Grote hobbel, Deze week tegen een groot probleem aangelopen. We wisten dat we pensioen moesten blijven betalen, indien we onbetaald verlof zouden nemen. Hebben geïnformeerd hoeveel dat dan wel was, dat viel tegen, alleen al voor Rudi een goede 1000 eurotjes per maand wel te verstaan, en dan Monique nog, dat is wel wat minder, dit is een serieuze domper op het budget. Hierover nadenkend weten we niet of het nog haalbaar is, om weg te gaan, hoe is het mogelijk, een half jaar geen loon krijgen en dan nog een dikke 1000 euro extra elke maand voor het pensioen. Geïnformeerd of het eventueel stopgezet kan worden, antwoord nee, niet mogelijk. Ga nu maar eens informeren wat de school nog kan betekenen en of ze iets kunnen doen. Dus wat nu, als er iemand een oplossing heeft. Huis verhuren tijdens onze afwezigheid, ook nog geen zekerheid, moeten ze weer bepaalde formulieren hebben voor ze kunnen beslissen. Het wordt wel zeer moeilijk en duur gemaakt, om hulp te bieden aan kinderen die het nodig hebben in Borneo, de maatschappij zit maar raar in elkaar. We willen alles op een zo eerlijke manier doen,maar dat word in deze wereld niet altijd beloond Maar we blijven vertrouwen,ook al is het met dit soort dingen niet altijd makkelijk! Rudi en Monique

Regelen, regelen en nog eens regelen.


Heel veel regelen, dat staat ons te wachten, nadenken over waar we ons visum gaan aanvragen, in Nederland of in Maleisië of aan de grens van Indonesië.
Het is namelijk zo dat we een toeristenvisum kunnen aanvragen voor 2 maanden, dat wil zeggen dat we elke 2 maanden uit Indonesië moeten om ons visum te vernieuwen.
Dus elke 2 maanden 12 uur rijden naar Kuching ( Maleisië )  visum vernieuwen, en dan weer terug naar L.W.V Indonesië.
Vorige keer hebben we ons visum aan de grens gehaald, dit was wel een heel gedoe het papier was op en ja dan heb je daar een groot probleem .
Waar halen ze zo gauw papier vandaan!! 2 uur lang moeten wachten ,dat was toch wel een beetje spannend hoor!
Maar in Indo gaat alles op het gemakkie ,dus dat betekent soms je geduld oefenen.


Rudi en Monique