De kinderen in Borneo vieren ook kerst, voor de meeste is en blijft het overleven kerst of geen kerst.

Als wij ons hier te goed doen aan een overvloed van eten, zijn de meeste kinderen in Borneo aan het verhongeren, soms zonder ouders of familie.

Gelukkig zijn de kinderen die in Living waters village wonen, het project van Ronny Heyboer in Borneo.

Deze kinderen krijgen wel voldoende eten, kleding en onderdak, als zij hier niet zouden wonen, zouden ze ook in armoede leven.

Hier zie je een filmpje van een paar kinderen in L.W.V. op kerstdag, dankzij een gift hadden we de mogelijkheid om voor hen iets extra kopen en het echte kerstgevoel aan hen geven.

Omdat het kerst is hebben ze hun enige zondagse kleding aan die ze hebben, die ze uiteraard ook gekregen hebben door giften die mensen gegeven hebben.

De kinderen die je ziet zijn v.l.n.r.

Rati-Aju-Vera-Jantie-Wiwit-Joepinois                                                                                                            

Een engel,
Een afwachtende houding hebben we de laatste tijd gehad, we hebben het losgelaten om ooit nog naar L.W.V. terug te kunnen keren.
Door te bidden en te luisteren naar de stem van God proberen we een weg te zoeken naar de toekomst die er voor ons ligt, we weten dat er iets gaat gebeuren met ons leven, maar wat waar en wanneer?
We hebben wel een paar antwoorden, we kregen vorige week een woord van iemand, hij vertelde dat er een strijd gaande is in de hemelse gewesten over onze toekomst, dat we nog geduld moesten hebben maar dat er een engel onderweg is om ons te laten weten wat Hij wil wat we gaan doen, dit kan natuurlijk op vele verschillende manieren, via mensen, via een woord, via een tv programma enz...of de engel zelf natuurlijk.
Deze man zei dat God ons op een bijzondere manier wil gaan gebruiken!!!
Wauw wat geweldig we zien er naar uit!!
Ook vertelde een ander persoon ons dat we met God een bepaalde tijd kunnen afspreken om duidelijkheid te krijgen, dit hebben we dan ook gedaan.
Graag willen we nog meer bevestigingen, dus als er iemand in de wereld een woord voor ons heeft laat het ons dan weten.
Zodat we wat meer duidelijkheid zullen krijgen!!
Dit allemaal is een enorme bemoediging voor ons, het is een kwestie van tijd, voor we kunnen gaan.
Rudi & Monique,

leuk,
Onze vrienden Karin en Ronny Robben zijn weer in Living Waters Village, de kinderen vinden het leuk dat ze nu kunnen praten in hun eigen taal, en dat ze het ook begrijpen wat ze bedoelen.
De taal kennen heeft zeer veel voordelen, ze kunnen nu op een efficiënte manier helpen aan de noden van de kinderen, niet alleen praktische zaken maar ook geestelijke zaken.
De meeste kinderen hebben in het verleden heel wat meegemaakt en zijn serieus beschadigd.
Wij hebben ondervonden dat een beetje liefde en aandacht al heel wat doet bij de kinderen.
We denken nog altijd met veel plezier terug aan de tijd dat wij op L.W.V. waren, en dit laat mij niet meer los, iets voor andere betekenen geeft een goed gevoel.
Wie weet wat de toekomst nog brengt.

Rudi & Monique 

Weerzien,
Een prettig weerzien was het afgelopen week.
Ronny Heyboer is deze periode in Nederland, om te vertellen over het project in Indonesië, hij bezoekt verschillende kerken en organisatie's in Nederland.
Ook in Haarlem, was hij de afgelopen week, een prettig weerzien voor ons beide.
Het blijft leuk om te horen hoe het gaat in Indonesië, de spannende verhalen van Ronny ( en die heeft hij genoeg)
zijn bijzonder voor ons, omdat we mensen van het kinderdorp kennen en we er zelf geweest zijn, dus kunnen we  werkelijk een beeld vormen hoe het met iedereen daar gaat.
Nog een paar weken en dan gaan onze vrienden, Ronny en Karin Robben weer naar Living Waters Village om volledig ingezet te worden in het werk daar.
Jammer dat wij er nog niet bij kunnen zijn.

Rudi & Monique

Zomervakantie wat nu!!!

Al die tijd onze gedachten gericht op naar Borneo te gaan,maar ja nu zullen we weer een hele andere richting op moeten denken.

Wel wat lastig om nu  tegen collega,s mensen van de kerk, kennissen en familie te moeten zeggen dat we niet weg kunnen maar ja,we blijven hopen en vertrouwen dat we misschien nog eens de gelegenheid krijgen om te gaan


Toch maar weer de caravan van stal halen,maar waar gaan we heen.
Of toch maar thuis blijven en door sparen voor eventueel volgend jaar hopelijk als nog naar Borneo te kunnen.
We hebben uit eindelijk toch besloten om met de caravan naar Frankrijk te gaan,we zijn er echt aan toe even weg

Heeel wat anders dan dat we dachten!!
Wij kunnen wel plannen maken maar als God iets anders in de planning heeft dan zullen we ons moeten aanpassen.

Kinderen voor kinderen.
Er zijn nog kinderen met een goed hart op de wereld, kinderen die aan andere denken.
Toegeven het worden er in deze tijd steeds minder, in deze maatschappij is het ook zeer moeilijk om niet met de wereld mee te gaan en te kiezen voor eigenbelang, en zoveel mogelijk spullen te verzamelen voor......ja voor wat eigenlijk.
De laatste schooldag zit erop, afscheid nemen is nooit leuk, maar ik zie uit naar wat komen gaat, nieuwe kansen of mogelijkheden, God is bezig met zijn plannen.
Het is zoals Corrie ten Boom ooit zei, achterop een borduurwerk zien wij vele draadjes van verschillende kleuren en lengtes, als we er naar kijken lijkt het of er niets van terecht zal komen, en dat het waardeloos is klaar om weggegooid te worden.
Zo zien wij soms ons leven.
Maar de voorkant, de kant die God voor ogen heeft, dat is waardevol, als we die zouden zien, dan wisten we waarom alles moest lopen zoals het loopt, en dat het zo moet zijn.

Om terug te komen op de kinderen, wat mij het meest geraakt heeft op het afscheid in de school, is dat er een klas was die een inzamelactie georganiseerd heeft voor de kinderen in Borneo, en maar liefst €43 bij elkaar gehaald heeft.
Dit geld zullen we dan ook geven aan de actie die het thuisfront van onze vrienden Ronny en Karin Robben heeft georganiseerd, om ondergoed voor alle kinderen in Borneo aan te schaffen, aan alle kinderen die hieraan meegewerkt hebben, namens de kinderen in Borneo "dank jullie wel".
Als je meer over deze actie wil weten, klik op de volgende link      http://www.robbenuitderimboe.be/joomla/

Rudi en Monique

Vakantie,
Vakantie, het is al weer een jaar geleden dat we vertrokken richting Borneo.
De tijd gaat snel, alweer een jaar geleden dat we de kinderen van Living Waters Village ontmoet hebben.
Gelukkig horen we af en toe berichten uit Borneo, van onze vrienden die daar wonen.
Alles gaat goed, er wordt volop gebouwd, er is begonnen aan een 2e school voor de oudere kinderen, de regenboog huisjes zijn bijna klaar.
De regenboog huisjes, zijn een 6 tal huisjes waar een 30 tal kinderen kunnen wonen in elk huisje, samen met twee volwassenen, ze heten zo omdat elk huisje een andere kleur heeft, een zeer mooi gezicht daar in de jungle van Borneo, trouwens hebben alle huizen een mooie kleur, echt een kinderdorp.
Als we de berichten horen kriebelt het bij ons, we willen toch weer eens richting Borneo, de vraag is wanneer en hoe.

Een prettige vakantie voor iedereen, en lekker uitrusten, dat proberen wij ook.

Rudi en Monique

Werk aan de winkel

We weten zeker dat God een plan met ons leven heeft,maar we weten ook dat God op dit moment ons karakter aan het vormen is, God laat ons zien waar we nog aan moeten werken.
Dat doet hij op een liefde volle manier,vooral je zorgen en je zekerheden,je kinderen en familie loslaten.
Dus nog veel werk aan de winkel,en met hulp van Onze Vader gaat dat zeker lukken!!

We hebben net op de blog gelezen dat Fokko en Gerrianne 2 jonge mensen die nu voor een jaar naar borneo zijn ,dat het goed gaat en dat ze bezig zijn met hun plek te vinden,geweldig zulke jonge mensen die hier alles hebben achter gelaten,om te doen wat hun hart verlangt.

Je mag altijd reageren op deze blog, het bemoedigd ons alleen maar om te blijven schrijven.

Liefs Rudi en Monique

Geen toestemming,
Geen toestemming, dat is wat ik te horen gekregen heb op mijn nieuwe school, de directeur heeft nog een poging gedaan maar de organisatie ging niet akkoord !
Het was nog even spannend, mijn vorige school zou nog eventueel een vervanger zoeken, helaas die is er niet gekomen. Dus nu hebben we geen toestemming om in oktober naar Borneo te gaan, of er moet nog een groot wonder gebeuren voor de grote vakantie.

Dus wat nu?
In ieder geval onze plannen wijzigen, dit wil zeggen, geen extra vakantie opnemen, en gewoon ergens in de zomermaanden, zoals iedereen een paar weken op de camping ergens in Europa.
Een serieuze domper, maar uitstellen wil zeker niet betekenen dat we onze plannen in de koelkast leggen, we zullen op langere termijn moeten denken, misschien volgend jaar in de zomervakantie weer voor een maand naar Borneo, of andere mogelijkheden zoeken, er komt vast wel weer iets op ons pad!!
Intussen blijven we met een warm hart aan de kinderen in Borneo denken, en proberen we vanuit Nederland te helpen waar we kunnen, gelukkig hebben we vrienden op het project wonen, waardoor we toch met de kinderen in contact kunnen blijven.
Ooit komt er een dag dat we elkaar weer zullen zien.
Graag willen we al onze volgers bedanken voor de steun en gebed, dat ons zeker geholpen heeft.
We begrijpen het nu allemaal nog niet, maar weten wel dat God nog een veel beter plan heeft voor ons.
Maar denk eraan hiermee is het niet afgelopen!!

Rudi en Monique,

Onverwacht,

Onverwacht kwam het nieuws, ik (Rudi) kreeg van mijn directie te horen, dat er volgend schooljaar geen werk meer is op mijn school, de reden is, te weinig leerlingen in de bouwtechniek.
Een hele schok, dat kan je wel zeggen, na negen jaar met plezier te werken op school zomaar weg moeten.
Gelukkig kreeg ik te horen, dat er waarschijnlijk wel, ander werk is op een andere school, van dezelfde onderwijs groep, weliswaar op 25 minuten rijden richting Haarlem, dit valt wel tegen, nu moet ik 5 minuten met de fiets.
Maar gelukkig heb ik waarschijnlijk nog werk.

Toen kwam de tweede schok, Borneo wordt 1 groot vraagteken, een andere directeur hoe gaan we dat brengen, hoe staat hij tegenover een tijd onbetaald verlof, een vervanging nadat ik een paar maanden aan het werk ben enz..

Het eerste gesprek met de andere directeur is intussen achter de rug, het was niet negatief en ook niet positief, met andere woorden, het kan alle kanten op.

Dit vinden wij niet leuk meer, de ene dag kunnen we naar Borneo, de andere dag kunnen we niet naar Borneo.

We weten niet waar het gaat eindigen, maar blijven nog altijd vertrouwen, als God wil dat we gaan, wie gaat ons dan tegenhouden.


Rudi en Monique,

Waarom? 3

We zitten met veel vragen,en we worden behoorlijk op de proef gesteld!
Welke kant gaat het deze keer op.
Nu even een weekje ontstressen en alles weer op een rijtje zien te krijgen.
Toch wel een hectische tijd achter de rug.
We kunnen nog steeds niets definitiefs zeggen, of we nu wel kunnen gaan,maar we houden de moed erin!!
Dit komt door omstandigheden, waar we later op terug zullen komen,het hangt  niet van ons af.
Over 2 weken weten we waarschijnlijk wat meer.

Rudi en Monique

Waarom? 2

Waarom loopt het niet zoals wij zouden willen dat het loopt.
We kunnen plannen maken, alles regelen zoals wij dat graag willen, maar soms hebben wij het niet meer in de hand en lopen de dingen anders dan we denken.
Dit is weer zo'n moment dat het anders loopt dan we kunnen plannen, maar we blijven vertrouwen wat er komen gaat, spannend is het wel!!
Wordt vervolgd.

Rudi en Monique

Waarom? 1


Sommige mensen vragen aan ons, waarom willen jullie naar Borneo gaan om de kinderen te helpen?
Ons antwoord is dan, we willen iets doen voor andere mensen die het niet zo goed hebben zoals wij.
We kunnen het ons nauwelijks voorstellen, dat er op de wereld mensen zijn die sterven van de honger, mensen die hun eigen kinderen geen eten kunnen geven, omdat ze niets hebben, die hun eigen kinderen wegzenden in de jungle om te sterven, mensen die niets hebben om hun kinderen te geven waar ze recht op hebben.
Het volgend videofragment heeft ons geraakt, als je dat hoort dan kan je eigenlijk niet anders dan helpen waar het kan, wij hebben nu de mogelijkheid om dat te doen.
Het fragment is van Ronny Heyboer zelf, over de kinderen in Borneo.

Rudi en Monique

Kinderen voor kinderen

Wat is dat toch geweldig, dat kinderen na een powerpoint van het project te hebben gezien, spontaan in actie komen!

Het begint nu wat bekendheid te krijgen op school , ze hebben flyers gemaakt en die hangen door de hele school.
Ze proberen op verschillende manieren geld in te zamelen voor de kinderen van hun eigen leeftijd in Borneo.

Voor onszelf hebben we nu de zekerheid dat we gaan,jippie!!!
Maar er zijn nog wat onzekerheden, over hoelang we precies gaan.
Dit heeft voornamelijk te maken met de financiële kant van de reis.

Het lijkt ons geweldig om de kinderen weer terug te zien,en dat we iets mogen betekenen voor de mensen aan de andere kant van de wereld!

Rudi en Monique

Alle hulp is welkom!!

We hebben contact gehad met medewerkers van het project.
Ze zijn blij met onze komst, want er komen steeds meer kinderen bij die verwaarloost zijn, omdat hun ouders niet meer voor ze kunnen zorgen !
Deze mensen hebben vaak geen werk en proberen, soms zelf iets te verbouwen, om dat weer te kunnen verkopen, maar meestal blijft er niet genoeg over om de kinderen eten te geven.
Soms is het echt schrijnend om te horen, uit wat voor een achtergrond deze kinderen komen.
Alle hulp is welkom zeggen ze, dus zien we er echt naar uit, om iets te betekenen voor onze medemensen.

Ook wij willen een beroep op u doen, om ondanks alle problemen waar we tegenaan lopen, ons te helpen en het mede mogelijk te maken, om daar onze handen uit de mouwen te steken, en te doen wat eigenlijk een ieder van ons zou moeten doen '"mensen helpen die het nodig hebben" dit kan natuurlijk ook in Nederland.

Helpt U mee Helpen??

Rudi en Monique,

Gezellig,

We hebben een gezellige zondag middag gehad, en veel kunnen delen met de familie Runhaar, www.runtothejungle.nl, die in juni voor 1 jaar vertrekken naar Borneo, dit geeft toch een soort band met elkaar .Geweldig een jong stel dat alles achter laat, om de roep van hun hart te volgen.
We weten dat er ook lastige momenten zullen zijn, als we daar zijn, zoals de warmte, insecten gemis van familieleden enz... dus zullen we op elkaar aangewezen zijn en hebben we elkaar hard nodig.
In Oktober zullen we in Borneo elkaar weer zien, dan zullen zij zich al goed thuis voelen in L.W.V.
Hier zie je een filmpje over een insect van Borneo.

Wijzelf zijn nog bezig om de officiële aanvragen te doen op ons werk,en als dat geregeld is, is er in principe niets meer wat ons tegen houd om de tickets te gaan boeken!!

Vanaf nu kan u ons ook financieel ondersteunen, kijk bij 'help ons helpen"

Rudi en Monique,

Update,

Wij willen jullie op de hoogte houden van de laatste ontwikkelingen.

Hier een update,

En die zien er gunstig uit!

Rudi heeft nog een gesprek gehad met de directrice van school, het grootste probleem was het pensioen.

Bleek in dit gesprek dat er toch een mogelijkheid was, ze zetten Rudi in een mindere werktijd factor, waardoor we veeeel minder pensioen hoeven te betalen.

Ze zal ook een intentieverklaring tekenen dat als de situatie op school hetzelfde blijft , dat Rudi gewoon weer terug kan keren.

Ook stelde ze voor om voor 1 maart 2012 terug te zijn, omdat ze in maart de formatie op school opnieuw gaan bekijken,en het beter was dat we voor die tijd terug zouden zijn.

En eigenlijk komt dat voor alles goed uit, God weet precies wat Hij doet.

De hypotheek van ons huis loopt in april af, mijn ouders zijn in maart 50 jaar getrouwd en zo nog wat meer dingen.

We hebben wel besloten om een maand korter gaan, dus 5 maanden, de planning is van 1 oktober tot 1 maart.

Ook ik (Monique) heb komende week een gesprek met personeelszaken over mijn pensioen,en heb toestemming om te gaan.

Alleen voor het huis moeten we nog een oplossing vinden, maar ook dat zien we dan wel.

We kunnen nu een begroting maken van onze uitgaven ,en dan bekijken of we sponsoren kunnen vinden die ons willen helpen om de financieen  rond te krijgen.

Voor 1 mei  moeten we definitief beslissen, maar dit zal waarschijnlijk al wel eerder kunnen.

Zodra ik (Monique) iets meer weet van mijn pensioen, en er verder niets tussen komt dan kunnen we gaan!!

We houden jullie op de hoogte,

Rudi en Monique,

Apen,

In Borneo zijn verschillende soorten apen te vinden, toen we in 2010 naar een park gingen, hebben we veel orang - oetans gezien die daar in het wild leven.
Deze zijn echte acrobaten, maar ook wel gevaarlijk.

Ook zij er neusapen, die willen we wel eens ontmoeten, ze zijn alleen op Borneo te vinden, en dat is toch uniek.

Hier volgt een korte beschrijving van deze apen.

Neusapen zijn uitsluitend op het eiland Borneo te vinden. Ze hebben een lange staart, een bolle buik en zwemvliezen tussen de tenen. Vooral de augurkvormige kokkerd van een volwassen neusaapman is imposant. De grote neus dient om indruk te maken op rivalen en op vrouwtjes.

Neusapen verdedigen hun groep fel tegen indringers. Daarbij slaken ze een toeterend gebrul. De neus die gewoonlijk slap naar beneden hangt, staat bij het schreeuwen recht vooruit. Waarschijnlijk versterkt hij ook het geluid.

Neusapen leven altijd in de buurt van water. Met name in de mangrovebossen aan de kust, maar ook wel in moeras- en rivierbossen verder landinwaarts. Het zijn uitstekende zwemmers. Er zijn exemplaren 'opgevist' die zich kilometers ver op zee bevonden.

Rudi en Monique

Gelukkig,


Door de aardbeving in Japan waren we een beetje ongerust voor alle medewerkers op living waters village.
Gelukkig is er daar in ieder geval niets gevoeld van de schok en is iedereen veilig.

Rudi en Monique 

Spannende dagen/weken,


Het blijven spannende dagen, we gaan langzaam maar zeker naar het punt toe, dat we echt moeten beslissen- of we kunnen gaan,- of we moeten thuis blijven.
Dit hangt nog van een paar factoren af, het werk van Monique is daar 1 van.
We hebben nog wel een aantal weken voor we moeten beslissen, maar de tijd gaat zeer snel, op school is er over een 5 weken alweer examen.
Als ik denk aan vorig jaar examen en dat we nu alweer een jaar verder zijn, dan gaat het zo snel, het is niet meer te volgen.
Dus voor we het weten moeten we echt beslissen of het haalbaar is of niet,

Rudi en Monique

Lichtpunt wordt lichtstraal,


In één van onze vorige berichten, hebben we geschreven dat de wonderen de wereld nog niet uit zijn.
Nu zien we voor onze ogen verschillende positieve ontwikkelingen op onze voorbereidingen.
Ons lichtpunt is een lichtstraal geworden, er zijn nieuwe gesprekken geweest met het werk van Rudi, daarin zijn afspraken gemaakt, dat de mogelijkheid er is, om de werktijd factor te verlagen zodat er minder pensioengeld moet betaald worden.
Dit is goed nieuws en past binnen ons budget, maar we zijn er nog niet.
Het werk van Monique moet ook nog haar medewerking verlenen, dus daar gaan we nu achteraan.
We hebben ook besloten om eventueel 5 maanden te gaan, we moeten voor verschillende redenen op 1 maart terug zijn, dat zou betekenen dat we ongeveer begin oktober zouden moeten vertrekken.
We zijn er nog niet maar we zijn op de goede weg!!

Rudi en Monique

Lichtpunt


Er is een lied met de volgende tekst : ik hef mijn ogen op naar de bergen, waar komt mijn hulp vandaan, mijn hulp is van U Heer die alles heeft gemaakt, U zult voorkomen dat ik wankel of val.
Dit lied spreekt ons aan, soms, zoals de afgelopen weken, hebben we hiermee te maken gehad.
Zoals jullie weten hadden en hebben we een grote berg waar we de andere kant niet van konden zien.
Nu lijkt het of de berg kleiner wordt en we toch een klein beetje de overkant kunnen zien, we zijn er nog niet maar er is weer hoop, hoop op een goede afloop om onze reis toch te kunnen volbrengen.

We kijken uit naar wat gaat volgen.

Rudi & Monique

Deuren gesloten,


Het lijkt wel of de deuren voorlopig gesloten worden, geen oplossing voor het pensioen,en we krijgen geen toestemming om ons huis officieel te verhuren,en we hebben vanaf het begin gezegd we willen alles zo eerlijk mogelijk doen.
Maar wat nu??
Toch ontslag nemen ,huis verkopen, misschien toch naar Borneo vertrekken en daarna naar België??
Misschien een kortere tijd naar Borneo?
Gaat er toch nog een wonder gebeuren?
Voor nu even een time out en ogen en oren open houden.
We vertrouwen erop dat God het ons duidelijk gaat maken!

Struikelblok


Zou het pensioen nou ons struikelblok worden!!
School van Rudi kan dus eigenlijk niets voor ons betekenen,jammer want het zou echt niet verkeerd geweest zijn voor school zelf.
De crisis dat is dus ook in deze een groot probleem.
Maar is God niet groter dan de crisis!!
We hebben een groot wonder nodig.
Bidden jullie mee?

Onzekerheid.

Onzekerheid, dat is wat we nu meemaken, komt het in orde met het pensioengeld, kan er wat geregeld worden via school.
Er is een verzoek gedaan om een oplossing te bedenken voor het pensioen dat we moeten betalen als ik met onbetaald verlof ga. Hierop is het wachten op een antwoord, nu het een week vakantie is, zal het nog zeker een week duren voor ik antwoord krijg.
Onzekerheid, krijgen we toestemming om ons huis te verhuren voor de maanden dat we weg zijn en zo ja vinden we een huurder.
Onzekerheid, het werk van Monique moet nog toestemming geven, en daar hebben we ook nog het pensioengeld.
Onzekerheid kunnen we nu gaan, of moet alles alsnog afgeblazen worden, of moeten we op een later tijdstip gaan, of moeten we 4 of 5 maanden gaan, of moeten we alles verkopen en voorgoed gaan?
Maar we blijven goede hoop houden en blijven vertrouwen dat het goed gaat komen, we weten dat verschillende mensen achter ons staan.
Wonderen zijn de wereld nog niet uit.

Rudi en Monique

Grote hobbel, Deze week tegen een groot probleem aangelopen. We wisten dat we pensioen moesten blijven betalen, indien we onbetaald verlof zouden nemen. Hebben geïnformeerd hoeveel dat dan wel was, dat viel tegen, alleen al voor Rudi een goede 1000 eurotjes per maand wel te verstaan, en dan Monique nog, dat is wel wat minder, dit is een serieuze domper op het budget. Hierover nadenkend weten we niet of het nog haalbaar is, om weg te gaan, hoe is het mogelijk, een half jaar geen loon krijgen en dan nog een dikke 1000 euro extra elke maand voor het pensioen. Geïnformeerd of het eventueel stopgezet kan worden, antwoord nee, niet mogelijk. Ga nu maar eens informeren wat de school nog kan betekenen en of ze iets kunnen doen. Dus wat nu, als er iemand een oplossing heeft. Huis verhuren tijdens onze afwezigheid, ook nog geen zekerheid, moeten ze weer bepaalde formulieren hebben voor ze kunnen beslissen. Het wordt wel zeer moeilijk en duur gemaakt, om hulp te bieden aan kinderen die het nodig hebben in Borneo, de maatschappij zit maar raar in elkaar. We willen alles op een zo eerlijke manier doen,maar dat word in deze wereld niet altijd beloond Maar we blijven vertrouwen,ook al is het met dit soort dingen niet altijd makkelijk! Rudi en Monique

Regelen, regelen en nog eens regelen.


Heel veel regelen, dat staat ons te wachten, nadenken over waar we ons visum gaan aanvragen, in Nederland of in Maleisië of aan de grens van Indonesië.
Het is namelijk zo dat we een toeristenvisum kunnen aanvragen voor 2 maanden, dat wil zeggen dat we elke 2 maanden uit Indonesië moeten om ons visum te vernieuwen.
Dus elke 2 maanden 12 uur rijden naar Kuching ( Maleisië )  visum vernieuwen, en dan weer terug naar L.W.V Indonesië.
Vorige keer hebben we ons visum aan de grens gehaald, dit was wel een heel gedoe het papier was op en ja dan heb je daar een groot probleem .
Waar halen ze zo gauw papier vandaan!! 2 uur lang moeten wachten ,dat was toch wel een beetje spannend hoor!
Maar in Indo gaat alles op het gemakkie ,dus dat betekent soms je geduld oefenen.


Rudi en Monique

PowerPoint -presentatie


De hele week al bezig om een PowerPoint-presentatie te maken, het is moeilijk om precies de juiste informatie te geven, wat moet ik wel en wat moet ik niet laten zien, wat is interessant genoeg voor kinderen van 12-13-14 jaar.

Volgende week heb ik wat ruimte om presentatie's te geven aan onze 2e klassen, de 4e klassen zijn dan op stage.

We hebben ook informatie gevraagd, of we ons huis kunnen verhuren, tijdens het half jaar dat we weg zijn, we willen toestemming van onze hypotheekverstrekker, zo niet is het een financiële domper op ons budget, op het antwoord moeten we nog even wachten.

Rudi en Monique

Voorbereiden op het avontuur.

Het begint allemaal een beetje vorm te krijgen, we gaan het project in Borneo een beetje bekent maken in onze vriendenkring, op het werk, in de school.

De vraag is hoe doen we dat, ik heb plannen om op mijn school een PowerPoint-presentatie te houden in de 2e klassen, benieuwd hoe de reactie zal zijn bij de kinderen, het gaat tenslotte om leeftijdsgenootjes, die weliswaar in een ander land wonen met een andere cultuur, maar toch kinderen zijn met dezelfde behoeften al zijzelf.

Heb ook toestemming om een fotocollage van de kinderen in Borneo, op te hangen in het personeelskamer en in de centrale hal. 

Ik probeer ook deze blog meer bekend te maken, als er iemand mee kan helpen, wil ik graag jullie reactie horen.

Trouwens elke reactie is welkom. 

Rudi en Monique

Gesprekken

We hebben een gesprek gehad met de zendings commisie,en die gaan op hun beurt weer in gesprek met de oudsten en voorganger,om te kijken hoe ze dit vorm gaan geven, en wat we voor elkaar kunnen betekenen.
Goed om te zien dat de gemeente zich hier voor in willen zetten!

Rudi en Monique

Ook ik (Monique) zal af en toe wat op de blog zetten.

We volgen onze God in de voorbereidingen om naar Borneo te gaan.

Komende week zullen we een gesprek hebben in de zendings commisie van onze gemeente.

We zien er naar uit wat God gaat doen de komende maanden.

Het is niet makkelijk om bij bloggend Nederland te behoren.

Zoals jullie zien, veranderd er nog wel eens wat op deze blog.

Het is allemaal nieuw voor mij, en moet me nog aanpassen aan bloggend Nederland.
wij willen deze blog gebruiken om informatie te geven aan iedereen die ook maar geïnteresseerd is in het project van Ronny Heyboer in Borneo.
Ook als we eind dit jaar voor een half jaar op Borneo gaan wonen, willen we via deze weg achterblijvers op de hoogte houden van wat er allemaal gebeurd met ons.

Meer informatie kan je regelmatig verwachten.